เพียงรำพัน

หนักหนา..หนอชีวิต
จะมุ่ง..สู่ทิศไหน..?
ผ่านวัน..ก้าวย่ำไป
รำไร..ในชีวี

- - -

ร้อยเรื่อง..แต่ละวัน
ลากฝัน..ฟันฝ่า
หมดแรง..อ่อนล้า
ก้มหน้า ..ตามมัน

- - -

นี่หนอ..ชีวิต
คงยากคิด..ตามฝัน
แค่ก้าวข้าม..ผ่านวัน
กล้ำกลืน

- - -

ความหวัง..น้อยนิด
จะคิด..ดังฝัน
หลับตา..พอเห็นมัน
สว่างพลัน..ลับตา

- - -

หายใจ..ให้เต็มปอด
หาทางรอด..หนไหน..?
เพ่งมอง..แสนไกล
คงไม่มี

- - -

เพียงหวัง..ว่าสักวัน
จะตามทัน..วิถี
คุณธรรม..ความดี
ที่พอมี..จะแบ่งปัน

- - -

คงจะมี..วันของข้า
ที่โหยหา..มาแต่เยาว์
ขอเพียง..เพื่อบรรเทา
ที่ขาดหาย....ในชีวี