เพียงรำพัน

หนักหนา..หนอชีวิต
จะมุ่ง..สู่ทิศไหน..?
ผ่านวัน..ก้าวย่ำไป
รำไร..ในชีวี

- - -

ร้อยเรื่อง..แต่ละวัน
ลากฝัน..ฟันฝ่า
หมดแรง..อ่อนล้า
ก้มหน้า ..ตามมัน

- - -

นี่หนอ..ชีวิต
คงยากคิด..ตามฝัน
แค่ก้าวข้าม..ผ่านวัน
กล้ำกลืน

- - -

ความหวัง..น้อยนิด
จะคิด..ดังฝัน
หลับตา..พอเห็นมัน
สว่างพลัน..ลับตา

- - -

หายใจ..ให้เต็มปอด
หาทางรอด..หนไหน..?
เพ่งมอง..แสนไกล
คงไม่มี

- - -

เพียงหวัง..ว่าสักวัน
จะตามทัน..วิถี
คุณธรรม..ความดี
ที่พอมี..จะแบ่งปัน

- - -

คงจะมี..วันของข้า
ที่โหยหา..มาแต่เยาว์
ขอเพียง..เพื่อบรรเทา
ที่ขาดหาย....ในชีวี

ค่าคน

เคยผ่านร้อนผ่านหนาว

ยาวนานนัก

เคยหลบพักความเบื่อหน่าย

เคยหายหน้า

เคยเปื้อนยิ้มเคยคลุกเคล้า

คราบน้ำตา

เคยมองเห็นอนัตตา

เห็นค่าคน

* * *

เคยสมหวังเคยนั่ง

น้ำตาตก

เคยพานพบความเลว

เห็นแก่ได้

เคยพบเห็นความชั่ว

ความจัญไร

แต่สุดท้ายเพียงแค่ได้

ผ่านสายตา

* * *

เคยผ่านรักผ่านโศก

ผ่านโลกกว้าง

เคยอ้างว้างผ่านตรม

ระทมเหงา

เคยผ่านทางทั้งมืดมิด

ทางสีเทา

ทางทอดยาวสู่นรก

อเวจี

* * *

รวบรวมความทรงจำ

รวมความคิด

สิ่งดีๆในชีวิต

แสวงหา

กอบเกี่ยวเก็บประสพการณ์

ผ่านพ้นมา

เพื่อเพิ่มพูนราคา

" เพิ่มค่าคน "

_ _ _

- คานคอดิน -